"Gutxia gehiago da" / "Menos es más"
Aurreko batean, eta azkenaldian asko egiten ari naizen bezala, toki berrien bila atera nintzen kalera. Nire asmoa, bazter ezberdinak ezagutzen joatea da hurrengorako, eta egoera hobeak ematen direnean, zuzenean bertaratzeko. Irteera hontan, errekatxo polit bat aurkitzeko suertea izan nuen, nahiz eta neguaren eta lehen elurte txikiaren eraginez, errekatxoa inguratzen zuen dena, eta baita errekatxoa ere, kolorez pobre egon.
La otra vez, y como ando haciéndolo últimamente, salí de casa en busca de nuevos rincones. Mi intención es la de ir buscando nuevas localizaciones a las que, cuando se den las condiciones adecuadas, ir directo. En esta salida tuve la suerte de encontrarme con un bonito riachuelo, a pesar de que a consecuencia de la primera pequeña nevada, todo lo que rodeaba al río, y el mismo río, estuviese pobre en colores.

Es un riachuelo que contiene muchos saltos de agua, y visto esto, tuve como objetivo el olvidarme de los "colores" que rodeaban al río y centrarme en los saltos. Al principio me resultó difícil deshacerme de la costumbre de mostrar todo en una foto, pero rápido me di cuenta de cuál iba a ser mi objetivo, más que nada porque el entorno no ayudaba a meter todo en la foto. Aún así, y antes de salirme de mis costumbres, pude saciar mis deseos y hacer por lo menos un encuadre abierto antes de centrarme en los cerrados.
Aurreko argazkia atera eta gero, objetiboz aldatu eta angular zabala kamaratik kenduz, zoom itxiago bat erabiltzeari ekin nion. Oso zaila egiten zitzaidan urrutitik gauza txikiak haundian ikustea (ez nago ohitua), baina poliki-poliki, eta argazkiak atera einean, hasi nintzen gauzak argiago ikusten. Buruan, "gutxia gehiago da" esaera neukan, eta esaera horri aurre egitea nahi nion, hasiera batean kostatu bazitzaidan ere. "Gutxia gehiago da" esaeraren nahia honako hau da. Badaude kasuak, batez ere basoan sartuta zaudenean, inguratzen gaituena oso kaotikoa izan ohi dena, baina guztia argazki batean sartzen saiatzen garena. Eta batzuetan argazki dotorea lortzeko gai ere izaten gara, baina beste batzuetan...

Aurreko bi argazkietako ur-jauziak aukera ugari ematen zituen enkuadre itxien praktikan aritzeko, eta denboratxo bat iragan nuen bertan, gauza ezberdinak frogatu eta emaitzei begiratu bat emanez. Baina errekak eskeitzen zituen aukerak kontutan hartuz, ur-salto horretan gelditu gabe, beste salto batzuen bila abiatu nintzen, hauetan ere izango nuen aukera eta enkuadre itxien praktika egiteko. Eta horrela, honako txokora heldu nintzen. Salto haundirik eduki ez arren, atentzioa eman zidan behekaldean ageri den "mingain" horrek, eta ezin izan nuen argazkia atera gabe errekan aurrera egin.
El salto de agua de las dos fotos anteriores daba muchas opciones para la práctica de los encuadres cerrados, y pasé un tiempo en él, probando diferentes encuadres y analizando los resultados. Pero teniendo en cuenta las opciones que daba el riachuelo, decidí ir en busca de otros saltos de agua sin quedarme en ese, puesto que esos otros saltos también me darían opción para la práctica del encuadre cerrado. Y así llegué al siguiente salto. A pesar de no tratarse de un gran salto, me llamó la atención la "lengua" que aparece en la parte baja, y no pude seguir sin sacarle una foto.
"Mingainaren" argazkia jaso eta gero, errekan aurrera jarraitu nuen. Ez neukan ideiarik ere zer aurkitu nezakeen aurrera joan ahala, baina bai pentsatu, orain arte atera nituen argazkiak baino enkuadre itxiagoak frogatu behar nituela. Eta hau horrela ondorengo erreka zatira allegatu nintzen. Egia esan, saltoak ez zeukan gauza askorik eskeintzeko, baina bai zen egokia, buruan nekarren enkuadre itxiagoaren nahia burutzeko. Behingoagatik, eta nahiz eta askorentzat argazki honek zer esan haundirik ez izan, niretzat, hasiera batean pentsatu nuen nahiaren islada zen, hau da, inguruko guztia alde batera utzi eta esentzian fijatzen hasia nintzen. "Gutxia gehiago da" esaeraren mamia lortzen nenbilen.


Y así, me fui acercando al siguiente rincón. Juntando todo lo que hasta ahora había puesto en práctica, mi objetivo era conseguir algo que me gustara, así pues, y juntando los pequeños saltos que ofrecía la cascada, y dejando de lado todo lo que le rodeaba, intenté buscar un encuadre que trasmitiera dinamismo. Al final, y tras sacar más de una foto, me conformé con el siguiente resultado. Me pareció un bonito ejemplo de lo que fui practicando y aprendiendo río arriba.
Orain, eta sesio honetan ikasitakoaz, gauzak era ezberdinetan ikusten saiatuko naiz, aukera ezberdinak kontutan hartuz eta toki berdinean gauza ezberdinak ikusten saiatuz. Argi bait dago, txoko polit batek argazki polit asko emateko aukera eskeintzen duela eta.
Ahora, y con lo aprendido en esta sesión, intentaré ver las cosas de forma diferente, teniendo en cuenta las diferentes opciones e intentando ver diferentes cosas en un mismo sitio. Puesto que queda claro que un sitio bonito ofrece opciones para muchas fotos bonitas.
Buen trabajo mental. A veces hay que oxigenar la mente además del cuerpo...
ResponderEliminarUn saludo
Muy acertado el blanco y negro en toda la serie. Es lo que la distingue.
ResponderEliminarUn beso, y otro para tu mujerica de las montañas:))