miércoles, 23 de enero de 2013

Harri margoei begira "Klik!" / "¡Clik!" a las pinturas de piedra

Mahai jokoa / Juego de mesa


"Ez da bizitza margotu behar, margoa bizitu baizik" / 
"No se trata de pintar la vida, se trata de hacer viva la pintura"


Paul Sezanne

Ideia batekin etxetik ateratzea ez da nahiko ideia hori burutzeko; ondorengo kasu hau adibide.

No es suficiente salir de casa con una idea para que ésta se realice; el siguiente caso como ejemplo.

Kabia / Nido

Argazki hauek atera nituen eguna, ez zen izan argazki hauek ateratzera irten nintzen egun horietakoa. Aurreko sarrera batean ere antzeko kasu bat azaldu nuen.

El día en que realicé estas fotos, no fue un día en el que salí a hacer este tipo de fotos. Expliqué un caso similar en una entrada anterior.

Fetoa / Feto

Hasierako ideia kostaldeko argazkiak ateratzearena zen. Hala ere, eta tokira heldu nintzenean, aurkitu nuen egoera ez zen espero nuena eta beste irteera bat bilatu behar izan nion momentuari.

La idea del principio era la de realizar fotografía de costa. Aún así, y cuando llegué al sitio, las condiciones con las que me encontré no eran las que me esperaba, así que tuve que buscar otra alternativa al momento.

Kolore puntuak / Puntos de color

Apur batean inguruari begira jardun eta gero, nire oinek zapaltzen zioterari egin nion so, eta hara non, motibo ederrak aurkitu nituen, azkenaldian frogatzen ari naizen argazki mota abstraktua (edo detaileena) praktikatzeko.

Observando el entorno durante un tiempo, le eché el vistazo a lo que estaban pisando mis pies, y mira por dónde, me encontré con bonitos motivos para practicar lo que últimamente llevó practicando, que es la fotografía abstracta (o de detalle).

Garraxia / El grito

Izugarria da, naturak urteetan zehar sortutako marrazkiei interpretazioa emateko daukagun ahalmena.

Es impresionante la forma que tenemos de dar interpretación a los diferentes "dibujos" que ha ido realizando la naturaleza a lo largo de los años.

Arraultza frijitua / Huevo frito

Azkenean ez nintzen etxera, bertatik atera aurretik buruan "sorturiko" argazkiekin bueltatu. Baina horrek ez du esan nahi konforme ez nintzenik etorri.

Al final no volví a casa con las fotos que "creé" antes de salir de ella. Pero eso no quiere decir que no volví conforme.

Zipriztiña / Salpicón


Gero eta gustokoago ditut horrelako argazki motak. Eta orain, lehen gertatuko zen ez bezala, badaukat non begiratu etxetik ateratako ideiari erantzunik emateko aukerarik ez badaukat.

Cada vez me gustan más este tipo de fotografías. Y ahora, como antes no sucedería, ya sé dónde mirar si no se cumple la idea con la que salí de casa.


Malkoa / Lágrima


13 comentarios:

  1. Pués estan de lujo!
    Un bonito juego de texturas y formas, con unos tonos increibles, menudos colorines más guapos teneis por estas rocas.
    A mi entender es difícil jugar con los elementos para obtener un resultado abstracto, escudriñar en el interior de cada uno para comunicar algo...y cuando se consigue es muy gratificante.
    Buen trabajo :-)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Aúpa Fran!!

      A mi tampoco me resulta nada fácil conseguir resultados, y más difícil se me hace conseguir transmitir con ellos, pero hay que emprender para llegar, y en ese camino me he puesto ;º)

      Poco a poco espero poder "decir" cosas con este tipo de fotos.

      Muchas gracias por pasarte Fran! Un abrazo!

      Eliminar
  2. Chico, pues yo las veo fantásticas. Ese lugar es una mina.
    Imaginación al poder :-)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias Pepet!!!

      La verdad es que en un espacio reducido (300m2.) me encontré con todas estas "pinturas". Si te digo que el lugar tiene 2 ó 3 km. de largo y 20 m. de ancho... imagínate lo que puede haber por ahí!!! Y más si le echas imaginación, jejejeje!!

      Eliminar
  3. Las fotos, y sus colores, son estupendas, pero no serían nada si no tuviesen el enorme aporte de imaginación que les has echado, un genial ejercicio de interpretación de las formas abstractas de la naturaleza. Me gusta especialmente "el feto" y "el grito".

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ese es el principal "problema", que sin echarles imaginación y darles personalidad con los nombres no son nada especiales. Quiero que llegue el día en el que no les tenga que dar títulos y hablen por sí solas, creando sensaciones diferentes en cada uno que las mire.

      Espero que con paciencia y entrega llegue ese día.

      Un saludo!

      Eliminar
    2. Seguramente mi poca imaginación y mi abstracción de gorrino sean las culpables de que si no les pongo nombre, no vea el objeto. La paciencia y la observación son otras formas de cultivarse, y está claro que sabes lo que buscas. Ánimo con tus propósitos.

      Eliminar
  4. VENGA IKER...QUE NOS QUIERES LLEVAR AL HUERTO...JEJE .. SON CUADROS DE UN GRAN ESCULTOR...

    LA ULTIMA ES DE RIO TINTO....????

    SON EXCELENTES...

    SALUT
    JOAN

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Aúpa Joan!!!

      Ya podían ser cuadros de un gran escultor y que por cada una pagaran un pastón, pero de momento son fotografías de un aficionado, jejejeje!!

      No hay ninguna tomada en Río Tinto (aunque le tengo unas ganas a esa localización...). Todas las fotos de esta entrada, como ya le he comentado a Pepet, están tomadas en un mismo sitio, en un espacio de 300 m2.

      Es para ir preparándome por si llega pronto lo de Río tinto, ;º)

      Un abrazo!

      Eliminar
  5. Hola,

    no creo que el echo de ponerle titulos a las fotos, dejan de transmitir...es mas, yo me quede a cuadros viendolas y luego leyendo el comentario mas arriba he visto que le habias puesto titulos!

    Estupendo trabajo, me gusta mucho y transmite un montón! Ganas de ver mas un saludo!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias Gonzo!

      La verdad es que los títulos han sido inspirados (la mayoría) por lo que me han parecido luego en casa (excepto el del huevo frito y el grito).

      A mi me resulta muy difícil conseguir transmisión con estas fotos, y por eso intento disparar y disparar, aunque creo que todavía me queda mucho por avanzar. De todas formas, y escuchando cosas así, a uno se le sube el ánimo e intenta mejorar por cada salida que hace, así que, muchas gracias de nuevo.

      Un abrazo!

      Eliminar
  6. Parece que te has hecho todo un especialista en éste tipo de fotografía. Cada vez mejores; composiciones extraordinarias, viveza en las tonalidades y luces estupendas. Si voy al mismo sitio, estoy seguro que no veo éstas imágenes ni a la de tres... vaja ojo que tienes Iker!!!
    Ésta vez no me decanto por ninguna, porque hay tres o cuatro que vaya tela!!!
    Saludos,
    Juan Ángel

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Aúpa Juan Ángel!!!

      Hombre, tanto como especialista... Ya quisiera yo...

      La verdad es que hay que tener la vista un poco entrenado (muy entrenada) para que veas cosas y después consigas transmitir con ellas. A mi esto segundo me resulta casi imposible. Pero poco a poco, y con la práctica, creo que a todo puede llegar uno, así que, seguiré "caminando", que no es malo.

      Yo le tengo especial aprecio a la primera, y no sé por qué.

      Un abrazo y muchas gracias por pasarte!

      Eliminar