domingo, 10 de junio de 2012

Salamandra "Klik!" / Salamandra "¡Clik!"



"Bilatzen ez dena aurkitzea, bilatzen dena aurkitzea baino errezagoa da" /
 "Es más fácil encontrar lo que no buscas que lo que buscas"

Aurreko batean basora atera nintzen ezaguna neukan txoko bat udaberriz jantzirik nola zegoen ikustekotan. Euria ari zuen, eta giroak ere, zor edo zer egiteko aukerak izan nezakeela antzematen zidan. Baina bertara heltzean  konturatu nintzen pentsatzen nuena eta zena ez zirela bat.

La otra vez salí al bosque para ver cómo le sentaría el traje de primavera a un lugar que ya conocía. Llovía, y el tiempo que hacía presagiaban que podía tener posibilidades para poder hacer algo. Pero cuando llegué al sitio me di cuenta que lo que pensaba y lo que era no iban unidos.


Udaberriak, jantziak zeuzkan jada basoko zuhaitz eta bazterrak baina, ez argia ezta giroa ere ez ziren aproposak gauza dexenteak egin ahal izateko. Hala ere, eta behin bertan egonda, inguruan bueltatxo bat ematea erabaki nuen, basoaz disfrutatzekotan. Euria ari zuen, baina kondizio hauetan basoak duen usaia freskotasun osoz hartzea baino hoberik ez dago.

La primavera ya tenía vestidos los árboles y rincones del bosque pero, ni la luz ni el tiempo eran propicios para hacer algo decente. Aún así, y estando ya allí, decidí dar una vuelta por allí para disfrutar del bosque. Llovía, pero no hay nada mejor que respirar el fresco olor del bosque en estas condiciones.


Pasiotxoa eman eta "ikustea nahi nuena" ikusi eta gero, buelta egitea erabaki nuen. Zein izan zen nire sorpresa? Han, basoaren erdian, eta ziurrenik ni bezala, egunaz disfrutatzen, Salamandra bernardezi agertu zitzaidan muturren aurrean. Banenbilen denbora bat horrelako batekin topo egin nahiean, baina ez da erraza aurkitzen, batez ere bila zoazenean.

Después de dar el paseito y ver "lo que quería ver", decidí darme la vuelta. ¿Y cuál fue mi sorpresa? Allí, en medio del bosque, y seguramente disfrutando del día igual que yo, apareció una Salamandra bernardezi en frente de mis morros. Llevaba tiempo queriendo toparme con uno de estos, pero no resulta fácil hacerlo, sobre todo cuando vas en busca de ello.


Kamerari objetibo makroa ipini eta ni lurrean etzantzea onena izango zela erabaki nuen, tripodea zabaltzen eta enkuadratzen denbora pasatzen ibili beharrean. Gainera animalia iheskorra da eta ez nuen asko alteratzerik nahi. Kasu hontan, berdin zitzaidan lurra buztia edo lokatzez betea egotea. Tripode gabe disparatu behar nuenez, kamerak daukan flash-a erabiltzea erabaki nuen, honela, argazkiak abiadura on batean atera ahal izateko eta era berean motiboa argiz ondo jasotzeko.

Le puse el objetivo macro a la cámara y pensé que lo mejor sería tumbarme en el suelo, en vez de pasar el tiempo abriendo el trípode y encuadrando. Además es un animal huidizo y no quería alterarlo demasiado. En este caso, me daba igual que el suelo estuviese mojado o lleno de barro. Como tenía que disparar sin trípode, decidí dar uso al flash que tiene incorporado la cámara, así, podría sacar las fotos con una velocidad buena y, a su vez, iluminar bien el motivo.


Serietxo bat atera eta gero, eta animalitxoa urduritzen hasia zela somatu nuenean, argazkiak ateratzeari utzi nion, inori ez zaigu eta estresa sentitzerik gustatzen. Pozik bueltatu nintzen etxera (buzti-buzti eta lokatzez beterik), nahiz eta bila joan nintzen hura aurkitu ez.

Tras sacar una pequeña serie, y cuando noté que el animalito se empezaba a poner nervioso, dejé de sacar fotos, ya que a nadie nos gusta sentir el estres. Volví contento a casa (mojado y lleno de barro), a pesar de no haber encontrado lo que fui a buscar.

11 comentarios:

  1. Serie ederra atara dotzazu salamandra honei. Oso onak.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Banaukaten gogua holako batekin topo itxeko, eta behin parez-pare jarritxa... ahal zan dana emun biher : · )

      Eliminar
  2. ederrak dituk argazkiak, iker!!!
    horrelako sorpresak bete eiten haute!!!
    xlm75

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Eskerrik asko Xabi!
      Eta baita ederto bete ere!!!
      Gosez harrapatu ninduen eta ez nuen tripa hutsik etxera bueltatu nahi, jejeje!!!

      Eliminar
  3. Kaixo Iker!!!
    Animalitxo hauek benetan ederrak dira, bai. Eta argazkiak egiteko nahiko latzak. Zure aukera, zorura beraien altueran jartzea, hoberena!!
    Serie polita. Basoak beti dauzka sorpresaren bat ondo bilatuz gero...

    Besarkada bat!!

    PD: Eta ZORIONAK beste gauzatxo txikiarengatik. Hori bai polita, eh!??

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Aupa Urtzi!!!
      Animalitxo hauen edertasuna baneukan gogoa "Klik!"-etan jasotzeko, baina aurretik topo egindako pare batek ez zuten erraztasunik ematen kokatzen ziren ingurunea ikusiz gero. Honako hau "lautada" batean azaldu zitzaidan, eta nahiko "erraztu" zizkidan lanak. Ez nuen aukera galdu nahi eta berdin zitzaidan euri zein lokatzak, beraz, eta gazteleraz esan ohi den bezala: "¡cuerpo a tierra!"

      ESKERRIK ASKO zorionengatik! Txikitxo hori baino politagorik ez dago ;·P

      Eliminar
  4. No soy muy entendido en ésta disciplina, pero lo que veo me gusta y me impacta por el colorido y los fondos sin distracción alguna. Me parece una serie muy buena, saludos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Tampoco es que yo sepa mucho de esto, pero desde siempre me ha gustado este mini-mundo, así que decidí hacerme con un macro. A partir de entonces, y depende en qué salidas, lo llevo encima; y si se da el caso... "¡Clik!"
      Es una disciplina que requiere de mucha paciencia y de saber llegar a casa y ver que el foco no lo pusiste donde debías, o que el viento mueve más las cosas que lo que parece,... Vamos, paciencia en toda su totalidad. Eso sí, satisface mucho cuando obtienes resultados que te gustan.

      Eliminar
  5. Menuda sesión que te marcaste con el animalito Iker. Todas tienen unos colores preciosos. Veo que de vez en cuando también le das al macro, yo la verdad es que en eso estoy muy verde pero viendo resultados como estos tendré que probarlo.
    De todas es difícil elegir pero me quedo con la primera de la serie con el foco perfecto en los ojos y la pose de la salamandra. Veo que aguanto bastante la modelo jajaja.
    Me imagino la cara que pusieron cuando te vieron llegar a casa de barro hasta las orejas jajaja
    Saludos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias Jorge!
      Pues así, viendo resultados me empezó a gustar también a mi este mundillo (nunca mejor dicho). Todo fue ahorrar, hacerme con un macro y... al campo!!!!
      Al principio es algo frustrante, pues no controlas las profundidades de campo, ves que las cosas se mueven más e lo que crees, necesitas armarte de paciencia,... Pero un vez de hacerte al objetivo (tanto el de la cámara como al modelo, ya sea vegetal o animal), la práctica es la que te da los resultados.
      Y tiene una cosa también muy buena. Aquí no hay encuadres donde repetir o copiar. Aquí, tanto la composición como el encuadre son trabajo de cada uno, así que... Aquí todo son "rincones secretos".
      En cuanto a las caras que pusieron cuando llegué a casa... Creo que no les pillé por sorpresa. Lavadora y a correr! ; · )

      Eliminar
  6. Aúpa Iker!Aspaldiko!, ¡Menudo animalito más simpático que encontraste!, el monte nunca dejará de sorprendernos. Muy chulas las fotos y se le ven ciertas tablas en ésto de la pose a la salamandra. Agur bero bat eta segi horrela.

    ResponderEliminar